...... Mae messiaò, cäri lettoî,
Quantunque ô fôsse ün povëo cäsettâ,
O l’amava a so Zena a ciû no dî.
A sæ lunga, se avesse da contâ
I aneddoti argûti, co-ô peççigo
Che l’han faeto famöso diventâ.
Invece, in quattro paole, mi ve sbrigo:
O no poeiva soffrî che, a Zena, morto
Fosse ô repubblican regime antigo.
O l’avesse raxion, oppûre torto,
Aoa no giudichiô; so che ô scíö Tocca
A-i foresti o ghe fâva l’êuggio storto.
Ean tempi assæ rischiosi: eppûre a bocca
O no saveiva mai tegnî serrâ:
E o s’arraggiava, e ò borbottava: E tocca!
De zeneixi mi no veddo,
Se peu dï, manco ô campion:
Aoa ô popolo de Zena
O l’è tûtto ûn preboggion.
Do ogni parte dell’Europa
L’è ciuvûo mille dottoï