Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/56

Da Wikivivàgna

à ri figgiœu. Ro sò mi assì ch’o l’è un asenaçço sença creança; e sì ben che non ghe dagghe occasion de lamentâse de mi, o me dà cattiva vitta. L’è vero, o l’è março de giroxía.

Tib. O non merita compassion. Tant’è, besœugna arvî ro vaso dre marottíe; e mandághere tutte adosso un-na aprœuvo à l'altra, un-na colica, un-na cachexia, un-na idropixía, un-na scarançia. Ma in graçia vostra, perchè o posse travaggiâ, ghe manderò solo un pò de rogna con un poco de tigna; e voî mamma, vegnî con mi, che ve vœuggio liberâ da re moen de quello buffaro babuin.

(Mentre Tiburzio va per prender la Balia per un braccio, e facendo finta di abbracciarla per condurla via, Lucchino si mette fra mezzo l’uno e l’altro. Confusi Tiburzio e Giacomina, un se ne va da una parte, e l’altro dall'altra, e Luchino in scena resta).


SCENA IV.
Fabriçio, e Luchin.

.


Fab. Luchin, ti ê chì? Hêto[1] visto ro nostro mêgo?

Luch. Bæn che l’ho isto. O se n'è anæto giusto in questo ponto, o dixe roba neigra de mi

  1. Hæto