Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/54

Da Wikivivàgna

ghe mandæ quarche remedio da pigliâ pre bocca.

Tib. Aora sì che v’intendo. Bello Zoveno voi parlæ cæro e comme và. Vostra moære dunque l’è attaccâ d’idropixia: a l'è inscia da ra testa à ri pê, a l’ha dra freve con doroî à re gambe, e de quando in quando ghe ven dre sincopi, e dre convulsioin che ra fan tramortî?

Pér. Giusto così pre l’aponto.

Tib. V’ho capîo; ma vostro poære o l’è un aze, o no sa quello che o se dixe. Dunque voressi quarche remedio, eh?

Pér. Sì, Signor.

Tib. (pensa) Quarche remedio da guarîra?

Pér. Così óressimo.

Tib. Piggæ questo peçço de formaggio. Fæghero mangiâ. (gli dà del formaggio)

Pér. Sciô Magnefico? Fromaglio? e ghe n'hemmo tanto in câ[1] nostra.

Tib. Sì, sì, formaggio preparao con oro, corallo, perle, e un mondo de cose preçiose.

Pér. Ah ah. Obregatissimi, anemmo subito à fághero pigliâ.

Tib. Andæ, e s’a mœure, færa subito sepellî à ra mégio manera che porei.