Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/512

Da Wikivivàgna

ra mæ scuza ra troverei scrîta in ri vostri belli œuggi (a Giacintina).

Giac. Sciô Ottavietto, da quando per ro nostro matrimonio ho ottegnúo ro consenso de mæ moære, posso con tutta sccetteçça e libertæ spiegâve ri mæ sentimenti. Ro mæ amô verso de voî non stà attaccao à l'ereditæ che poei sperâ da vostro barba, nè da re vostre ricchezze. Ra vostra person-na e re vostre bonne qualitæ son quelle che han da fâ ra mæ feliçitæ, e per queste rinoncieræ à quanto gh'è de bello à ro mondo.

Ort. Questi vostri sentimenti galanti e generoxi son cose belle da scrive int'ri libri, da stampâ int'ri romançi. Ro solo amô non porta ninte da mangiâ, e mi ve diggo, che fra marío e moggê se vive d'accordio e in bon-na armonía, quando ghe son dri ben e dre sostanze da vive comodamente.

Ott. Aora che mæ barba stà megio assæ, son quæxi seguro, ch'o se resolverà à fâ ro sò testamento, e deciarâme, comme o m'ha promisso, sò erede.

Ort. Ma e non avei poira, che, accorzendose dra mancança de questo portafœuggio con ri biggetti de cartulario, o se ra pigge à spâ træta contro de voî, e in cangio de favorîve o ve pigge l'orsa adosso de mala graçia?