Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/471

Da Wikivivàgna

creddo poi, ch'o non faççe gran attençion à çerne ro pei intre l'œuvo.

Tib. Ben, ben. Mæ patron, ro sciô Ottavietto, o l'è inteizo de tutto quello chi passa? o n'averæ à caro che se desventasse questa min-na?

Pasq. Ben ch'o sà tutto. O l'è farçio de raggia e de venin, e o non desidera âtro che quarchedun arrive à destrúe questa machina.

Tib. Te prometto che mi sarò quello; e questi sò parenti non averan un sódo da cavâse un œuggio. M'impegno che ro sciô Fabriçio ghe piggerà l'orça adosso, e o non porrà manco ciù soffrì ri âtri so parenti.

Pasq. Comme? ti dî davei?

Tib. Stattene quieta. Ro premio che ne aspêto, se restrenze à ro desiderio che ho de spozâte tì, cara Pasquin-na. Questo me rende tutto façile.

Pasq. Semmo d'accordio. Ma ti me poæri...

Tib. Comme saræ à di?

Pasq. Un-na balestra forlan-na.

Tib. Oh... no se descrovimmo ri osse.

Pasq. Ne sò dre belle de ti.

Tib. No se mettemmo a tu per tu, che ghe n'è per tutti.

Pasq. Se faremmo ri conti, ti me resteræ sempre à dâ.

Tib. Cara Pasquin-na, ognun da canto sò ha