Pagina:Comeddie.DeFranchi.1830.djvu/268

Da Wikivivàgna

Tib. Per mezo de lettera.
Ott. E ti dî che mæ Barba sà tutti i nostri intrighi?
Tib. Tutti i nostri intrighi.
Ott. Ti me metti un-na bile do diavo! Parla se ti poeu, e non te fâ arrancâ e parolle de bocca a moddo de tira boscion!
Tib. E cose posso dî d'avantaggio? Voî non ve scordæ manco un-na minima circostança, e dî e cose tale, e quale come stan, o saæ parlâ inutilmente se dixesse de ciù.
Ott. Aomanco, caro Tiburçio, damme quarche conseggio, e dimme cose posso fâ in queste congiunture così crudeli?
Tib. Me troeuvo imbroggiao comme i polin in ta stoppa, e ho de bezoeugno de conseggio tanto mi comme voî.
Ott. Son assassinao per questo maledetto retorno!
Tib. E mi son in rovin-na.
Ott. Te lascio dî, Tiburçio: quando mæ Poære sarà informao de quello che passa! Me pâ de veime scaregâ un-na tempesta d'impropej, de villanie, de matrattamenti comme a un can.
Tib. Me parræ de sciortîne a bon mercao, a questo prexo. Ma ho poja de dovei pagâ e vostre ragasate, con un-na nuvora neigra, chi se và formando per aria de potentissime bastonæ che cioveran sciù e mæ spalle.