Pagina:Cittara.zeneize.1636.pdf/186

Da Wikivivàgna


3.
Parlo in nomme dè tutti; Son ben cærto
Gran Duxe, che parrà troppa arrogansa,
Per nò di confianza,
L'ardì mi oura d'arrivà tant'ærto
Che ri Scettri, e Coronne
Nò se confan con povere personne;
Mà nuoi, ch'à penna d'in Levante uscio
Ro So veghemmo in fronte
A ra chiazza, à ro Monte
Indeferentemente compartio
Pa c'haggiemmo à certessa,
In ra nostra bassessa,
Che rà mesma raxon milite, e voære
Con nuoi, de chì sei So, de chi sei poære.

4.
Ra famma, che de vuoi sentimmo spande,
Serenissimo Duxe, d'ogn'intorno,
Chiù chiæra, che ro giorno;
Chì s'ode resona da tente bande;
Ro nomme, chi ne svoera
Non che tra noi, pe re Cittæ de fuoera,
Come sen cose assæ de ræro inteize,
Produan all'oreggia
Stupo, e maraveggia,