Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/244

Da Wikivivàgna

Se piggiò posto abbrettio e, pe agûssâ ciù a famme,
   Se dé ûn assäto a-i ostreghe, oive, fighe e salamme.
Comparì due menestre. A primma de raviêu,
   L’ätra verde, con poisci, carotte, cöi, faxêu.
A-i primmi se dé sûbito ûn gûstoso abbordaggio
   (Replicôu da-i ciù lesti) ben boin, meno o formaggio.
Quanto ä menestra verde, ne-a sò semplicitæ,
   A paeiva ûn preboggion, e a no fù manco assæ.
Primma portâ: Buggïo de vitella e pollanche,
   A primma stupposiscima, e ätre dûe[sic] non gianche.
Seconda: Due frïtûe de porsemmo e pescetti,
   C’ûn rondanin cö pìssigo, chi ne fé cazze i noetti.2
Stecchi de legno in mëzo a bughe de limon...
   Fermata de mëz’öa per poeì fâ a digestion.
Terza portâ: Duî piatti, (lavô particolâ
   Do chêugo) pê, figaeti e colli in fräcassâ!...
Quarta portâ (d’ûn piatto!) Ûn nasellin buggïo
   Chi nò bastò per quattro, freschiscimo e savoïo,
Con condimento pe ätro d’êujo non troppo fin,
   Per mancansa de peivee ghe sûpplì o rondanin.
Lûmmi, pe amô de Dio!... L’é scûo no se ghe vedde:
   Nisciûn trêuva ciù a bocca!... Sûbito... A n’è da credde:
Doppo mëz’öa d’aspëto, ûn lungagnon portò
   Due gren lûmmee sens’êujo... Presto ûnn-a a s’ammortò,
Restando mëzi a-o limbo, e soffochæ da-o fûmme
   Con l'odoretto amabile de moccatûa de lûmme.
Ûltima e quinta missâ[sic]: Rosto de pollastrin,