Pagina:Chittarin zeneize 1881.djvu/208

Da Wikivivàgna

E dov’ælo o sciô Le Roâ?
Ch’o me o vegne ûn pö a addesciâ,
Per saveì cose g’ha fæto
O rimedio che o g’ha dæto.
Oh meschinn-a, povea mi!
O l’è morto, e a stesse lì!.... —

Se aoa voese destegâ
Tûtto quello che se conta
Do pûrgante de Le Roâ,
E co-a zunta e senza zunta,
Ciù d’ûn meise ghe vorrieiva
De bon tempo, e o no bastieiva;
Ma l’è mëgio che a finisce,
Ché me piaxe e cöse lisce,
E poi tanto remesciâ
Ûnn-a cosa a va a spûssâ.

Fasso dunque mëzo gïo
E in fortessa me retïo:
Ché ûnn-a bella ritirata
A se meita ûnn-a cioccata.
Fö a seconda mæ sciortïa
Quando a guærra a sä finïa;
Ma però, primma d’andâ
A levâme l’elmo e o giacco,
Se qualcûn me veû sfiddâ,