Pagina:Chittarin 1772.djvu/175

Da Wikivivàgna


10
Lì sento che se ciamma à son de tromba
Ommi, Donne, Figgiœu, d'ogni paeize,
E ra ciaña e ro monte ne rimbomba.
Tutti corran armæ de quarche arneize,
Marre, piccoin, pâferri, boei, e picche,
Çappe, maççe, piccoççi, e marapicche.

11
Da Giano nostro Poære accompagnæ,
Ognun se cianta fermo in qualche sito.
Sciù Morigallo altri se son postæ,
Altri à ro Lemo se ne marcian drîto:
E quanto côrre à drito ra sciumæra,
Da per tutto se vedde gente in æra.

12
Ah, diggo fra de mi, povere caze!
Povere ville! qualche brutto intrigo
Farà, che sæan sacchezzæ e invaze
Da qualche nœuvo e arraggiao nemigo.
E ra mente me porta à repassâ
Ra Lezendia zà rançia dro Mortâ.

13
Ma Giano in ton de voxe alta e sonora,
Doppo d'avei criao træ votte Eviva,
D'una insolita luxe investe e indora
Re misterioze facce, e con giuliva
Aria dolçe tranquilla, Paxe, Paxe,
O dixe, Attenti. E ognun se quieta, e taxe.

14
Eccove dra gran stradda ro disegno,
Che a commodo comun Cangiaxo Duxe,
E l'illustre Famiggia con impegno
Han destinao de fâ. questa conduxe
De là da ra Bochetta oltre ro Lemo,
Sciumme fin aora de perigo estremo.