Pagina:Chittarin 1772.djvu/167

Da Wikivivàgna


15
Sciù ra testa à un de lô pâ che barançe
Ra Porpora Romaña,
L'orde aspêtando solo che a s'avançe.
De l'altro adatta e accosta
Ra Coroña dri Liguri sovraña
Sciù l'onorata fronte
Un Genio da ro Çê spedío apposta,
Che in atto de parlâ pâ che o s'appronte
À fâ l'eterna vorentæ comprende,
E che in risposta l'eleçion ne attende.

16
Ma cose veddo? in un diverso aspetto
Giano dre sò doe facce
Porta ri œuggi brillanti à quest'oggetto
Pin de fœugo e faville;
E ri gira, comme un chi brave e scacce
Un iñemigo, e dæte
Dre ressolute oggæ, sboffando, mille
O mostra in cera passioin retræte.
Taxi, o risponde; e in ton de ressentío,
Destendendo ro braçço, alza ro crio.

17
Secoli che vegnî, secoli eterni,
De Zena à ri servixi
Deputæ per decretti sempiterni,
Sentîme ben. De voî
Nisciun s'incalle, ò sei zointi ò divixi,
De spande nœutte ò scordo
Dri mê Cangiaxi sciù ri nommi e onoî.
Sì, son ri mê. non çedo, e non demordo.
Mi me ri ho lavoræ, dro mæ travaggio
Da trei secoli e ciù mira e bersaggio.