Pagina:Chittarin 1772.djvu/137

Da Wikivivàgna
RE MUZE

In ra Coronaçion dro Serenissimo Duxe

AGOSTIN LOMELLIN.


Se un dì porésse fâ
Quello che fan ri grendi
Spiriti de Parnasso e d'Elicoña,
Me voréivo provâ
À ri sgœuri stupendi
Dri Çigni de Venoza e de Sulmoña:
Che un gran furô me sproña
À cantâ d'un Soggetto
Grande à paro de quelli,
Che dri inzegni ciù belli
Han pasciúo l'intelletto.
Ma poi, pensa e repensa, non me sento
Are da poéime mette a l'aççimento.

2
Signor, voî che me séi
Ro speron e ro fren,
Sì che vorendo dî trœuvo dro scœuggio,
Voî solo abbatteréi
Quello chi me tratten,
Basta che me vózei un træto d'œuggio.
Ah sì, che me desbrœuggio,
E sento un nœuvo fœugo
Chi m'ascâda e m'aççende,
Comme figgiœu chi apprende
Nœuva demôra ó zœugo.