Pagina:Bacigalô.Prose.rimæ.1891.pdf/242

Da Wikivivàgna


48
E lì sûbito o manda ä so presenza
O degnissimo Paddre Spiritûale.
Che n'avendo de maccie in sciä conscensa,
O se mostra tûtt'ilare e gioviale,
Tanto ciù che o l'ëa amigo do Vicäio
Pe ëse stæti colleghi in Semenaio.

49
«Comme a l[']é sta facenda - appenn-a intrôu
O ghe dixe o Vicäio in ton severo -
- »Che sei tanto negletto e rilasciôu
»In ti affari do vostro ministero?
»Cöse a l[']é questa cûra de cosciense,
»Se no sei manco voî dove a commense?

50
»Gh'é di scandali gravi, e mi besêugna
»Che ne segge informôu da de Gazette».
- «Di scandali?» - «Segûo... l[']é ûnn-a verghêugna
«Che voî stæ lì sensa saveine ûn ètte»,
- «Ma mi» - «Ma mi, ma mi, o che sei scemmo,
»O, comme dixan, dæ ûnn-a man a o remmo.

51
»A quanto se m[']è dïto, in Monestê
»No gh'é solo chi dixe, ma chi crïa
»De çerte oscenitæ che tïan zû o çê,
»Di sguaroïn da caserma, e da osteria!»
- «Di sguaroin, Segnô cäo! dunque l[']é vëo!»
- «Ah! vêu dî che o saveivi... a-o Cananeo!»