Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/66

Da Wikivivàgna

Template:RigaIntestazione

alcum de nostri innimixi per so merito no po esser accussao[1]! Per senbianti de menor mallicia, am boxardamenti dicto che noi auemo ussao de nigromancia per aueir honor, la quar cossa ti, chi eri cum noi, cassaui de nostro cor como maluaxi sperzuri e sacrillegij, e aregordaui a le nostre oregie so che disse Pitagoras: serui a um Dee e no a pussoi. Ancor che e no auesse mester de aya de spiricti, seando in la excellencia che tu m’aueiui misso quaxi senbiant’a Dee, e per mea innocencia e la honestae de me amixi e la sanctitae de lo paire de mea mogier, chi grandementi noi deffende de la sospessom che am de noi. [Ma] per toa dotrinna e costumi, de che noi semo imbeuerai . . . . [2] E no sufficia d’acaxonarme, ma vollem dir che tu sey participeiuer in questo crimen. E so e che lo zuegar de pussor no se deprende(r) tanto a lo merito de bem como a l’amor de fortunna, chi penssa che so sea bom tanto como uem bem temporar. Per che li mal auenturoxi se departem [c] da bonna opiniom, per le diuersse e contrarie sentencie de lo pouo, le quai me fa(m) mal aregordar[3], uegandome descassao e despogiao de tuti mei bem e dignitae per faossa renomaa. De che li maluaxi ouerer m’acaxonnam, li quai me senbia(m) ueir cum ioia fellonnamenti frugar mallofficij, studiando a tuta destruciom, e li boim esser bassi e aterray per paor de nostro perigo. Per che li marfatoi prendem[4] ardir de mal, no seando punij de lor mallofficij; de che ne conuem criar.„


V. Hic Boecius conqueritur de Deo per modum exclamacionis, quia videtur sibi quod Deus[5] facta hominum derellinquat et de ipsis non curet, quoniam multi pessimi dominantur bonis et eos acriter persecuntur.
Boecius querit Propheta[m]:


Tu chi sezi in to trossno
senssa alcum mouimento,
e fai che trom e loxno
sum a to comandamento,
5e le stelle menar
senssa desuiamento
a lo cel, che uirar
fai sum so fermo centro,
chi piu dolce uiollar
10fa in so andamento
che mai per musicar
organasse strumento;
cresse lunna e iorni
fai adiminuir,
15tempi e cosse[6] adorni
a maurar e fiorir;
[d] uuerno nuo de fogie
fai ramar e brochir,
(e) la stai pinna[7] de fogie,
20e poa fructo cogie;
comenssar e finir[8]
lo prumer stao che tem
chaunna creatura,
si che ogni cossa uem
25a so tempo e dritura.
Ma de li homi par
che tu no uoi auer cura.
O rei cellestial,
atempera toa messura;
30fa raxom dominar
e cor senssa iaceura.


  1. Il frc: O com grant est la merite de noz ennemis dont nulz ne peut estre accuse de tel blasme. Cfr. B. 15, 122 sg., che non è in tutto ben reso.
  2. Lacuna. Si confronti il testo latino, 16, 137 sgg., ed anche F: Car paurce que nos sommes embue de ta doctrine et enformez de tes meurs il cuident que nous soions ioins a tel maleffice comme a user de lart de nygromance. Et encore ne leur souffit . . . .
  3. B. 16, 148: piget reminisci.
  4. prender
  5. eius
  6. cossa
  7. Il ms. ha il masch. pim.
  8. Qui il punto e virgola? In tal caso si sopprimerebbe il che del verso seg., d’accordo con F.