Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/52

Da Wikivivàgna

Template:RigaIntestazione

E faite queste cosse, lo segnor Dee descassa Adam e Eua fora de lo pareyzo teresto. E quando ello ne l’aue zitao, si ge disse lo nostro segnor Dee, che ello uerea tempo che ello li manderea lo orio de la misericordia. Quando Adam fo butao fora de lo pareiso teresto, si se ne ze in la valle de Ebronzo.


III. Coci se cointa quando Adam fo zitao fora de lo pareizo teresto e como ze in Ebron.

Quando Adam fo in la ualle de Ebron, comensa a uiuer de lo so affano e suor e aue doi figi, so fo Abel e Chaim. E per raxon de lo sacrificio de le bestie, ello inuea[1] [3b] Caim in uer Abel, per so che Abel offeriua de le meior bestie che ello auea, e Chaim, chi lauoraua la terra, e offeriua de le pu finne [frute] che ello auesse ni recoiesse. Ma per so che Dee goarda a la offerta de Abel e a quella de Caim no uosse goarda, si ne aue Cain dolor e ocisse so frai Abel. E dapoa che ello l’aue morto, disse lo nostro segnor Dee a Caim: “ Dime, unde el e to frae Abel?” Respoze Caim: “Segnor, za no son e goardiam de me frae. ” E lantora disse lo nostro segnor Dee: “La voxe de lo sangue de to frae, che tu ai spainto su la terra, si a criao a mi, ma li daro ueniansa, quanto[2] a mie”. Per quello dolor de Abel pianze Adam cento agni e in quelli cento agni no uolse andar ape de soa moier, perso che lo nostro segnor De no uoleiua nasse de la maruaxe semensa de Caim. E quando Adam aue sete cento trenta e doi agni, si uegne l’angero e comandagi che ello deuesse uzar cum soa moie. E lantora ello aue um fijo, alo quar ello posse nome Seth. E questo Seth fo in logo de Abel, e de lo linaio de questo Seth nasce la nostra dona[3] sancta Maria, de la qual nasce lo nostro segnor messe Iesu Criste. Quando Seth aue cento agni, Adam era[4] uegio e recreseagi la uita. E um iorno ello era monto stanco, che ello auea derochao monti erbori, e butasse cum lo pecto sum unna iapa e comensa a pianze e pensa in li graindi mai che ello veiua nasce in lo mondo, e cognoscea beni che tuto so era per lo so peccao. E piama lo so fijo Seth, lo qua li fo de prezente dauanti, e disseli: “Vatene alo pareiso, alo angelo cherubim chi e li e goarda l’intra de lo pareiso e[5] l’erboro de uita, e a in man unna spa de fogo. E quella goardia fo faita, da poa che toa maire e mi fomo cassai defora de lo pareizo per li nostri peccai.” E Seteh respoze a so paire: “Mostrame la uia, unde e debia andar a lo pareizo, e so[6] che dom dir alo angelo cherubim. ” E Adam li disse: “Per questa via, auerta dale[7] peanne chi fom de li me pee e de[8] toa maire, chi sum seche e marce, tanto fo grande lo nostro peccao, fo[mo] zitai[9] de lo pareizo, e lli[10] unde noi scarchizamo com li nostri pee, mai possa no ge nasce erba zamai. Per quelle peanne tu anderai in lo pareiso, e dirai alo angelo cherubim che me incresse de uiuer e che ello me mande de l'orio de la misericordia, che lo me segnor [4a] Dee me impromisse, quando ello me cassa de lo pareiso.” Quando Seth aue inteizo lo comandamento de lo paire so, ello comensa de andar, e quando ello fo alla fim alo cauo de la ualle, si trova le peanne de so paire e de soa maire, le quai eram seche e marce, como so paire li auea dicto, e fo spaventao de lo splendor chi insiua fora de lo pareizo. E acostasse a lo angelo cherubim. E l’angero

  1. Cfr. R: e per raho del sacrifici de les besties crehec a Cayin envega contra abel. Io ho soppresso chaim chi, davanti a per raxon.
  2. quando
  3. dono
  4. e za
  5. si e
  6. e e so
  7. ale; R: oberta deles pejades.
  8. dee
  9. Cfr. R: com fom gitats.
  10. e lli: que la on nos calciguauem R.