Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/36

Da Wikivivàgna

Template:RigaIntestazione

[f. 89a] Anchora lo dano de la naue e de la gareaça preise per le nostre garee, e menae a Zenoa cum la arma(r); lo qua dano se auisa che sea f° d.

Anchora lo dano faito a Monsegnor lo Gouernaor per li Veneciaim per lor reeza e maruaxitae; lo quar Monsegnor no vor ni gi par coueneyuer, che li diti Veneciaim se debiam poey iactar ni vantar, che abiando lor faito dano e maruaxitae a Monsegnor e ello abia auuo in soe maym e in soa vertue de lo auey e de li beim de li Veneciaim, ello no se ne sea pagao e satisfaito. Ben che ello no abia may vossuo ni voia remerteghe[1]; si uor, como e debito e coueneyue, che lo dito dano a ello sea a lo mem im parte satisfaito. E bem che lo dito dano de lo dito Monsegnor se possa raxoneiuer menti extimar in pu de fyrim, nientemem lo dito Monsegnor, considerando teneramenti che questo tar dano de insyr de borssa a li citaim, no uor meter quello dano no ma im f. .

Anchora lo souradito officio de la prouixiom si bezogna per li soday, o sea per la gente chi som oltra zouo e a Noue, e per satisfar a altri lor debiti e per cosse a lo bostuto neccessarie — f .

Le quae quantitae, como voy vey, montam a soma de circha f. . Ma perzo che esti dynay couennem tuti manuatim, e perzo che sempre in prestey e im atri nostri moy de trouar monea, e rey debitoy e uoxe rancee, si par a Monsegnor e a lo Consegio e a lo officio de la prouixiom predito che se besogne trouar moo de auey per la caxoim souradite — f. .

E perzo piaxa a voy, Segnoy congregay coçi a conseio, conseiar e auisar unde e per che moo se debia recouerar e auey questa monea presta menti, per zo che fim che a questi pagamenti no sea dayto compimento, li nostri prexoim, chi som in Venexia, no pom auey liberaciom ni esser rellaxai, ni se porreyua obseruar le cosse promise.

L’atra caxom per la quar o sei requesti a conseio, si e che, como voy sauey, ell’e monte fiay scheyto e anchora po schaze, che per chosse tochatiue a la Segnoria e alo stao de nostro Segnor lo Rey, e a lo bem e a la saluaciom de questo Comum, se e couegnuo e forssa couerra spender secreta menti alcunne quantitae de dynay. Le quae per la secreteza fam bom fructo, zo che serea de grande dano parezarle, e per esto moo si se e obuiao per lo tempo passao a monti dani e inconuenienti de questa cytae, e cossi se e visto per ihayra proa. Per che par bem e[2] cossa neccessaria, che tuta fia che Monsegnor lo Gouernao e lo Consegio cognosceram o veyram esser uter o neccessario per bem de la Segnoria o de lo stao de nostro Segnor lo Rey, o saluamento e bem de[3] questa cytae, che se spenda secreta menti alcunna quantitae de dynay e che elli lo deliberem. In quelli caxi lo dito Monsegnor cum lo conseio o cum quella parte de lo dito consegio che a Monsegnor parra, o etiamde ello tanto possam e abiam bayria de far quella tar speysa secreta menti, de la monea de lo Comum, in le cosse predite; pur che per ello e per lo Consegio sea faita la deliberaciom, e de la quantitae.

Su le quae cosse lo dito Monsegnor ne vor sauey le intencioim e le voluntae de voi citaym, aora coçi requesti.

E perzo piaxaue su esta segonda posta assi consegiar e dirne li uostri parey.



  1. remerteghe potrebbe essere un errore per remeteghe rimetterci, ma non pare che questo si accordi del tutto bene col senso.
  2. Forse l’e va tolto.
  3. che.