Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/605

Da Wikivivàgna

31
In questo moddo armôu, coscì guernio
Ch’ô fè scciuppâ da-ô rie Spagnolli e Indien,
Perchè da cappo a pê ô paiva vestio
De maggia bella e ûnia de cô çeneen,
Attaccandose a l’erboo d’ûn asbrio
O s’arrampiña in sciù co-i pê e co-e moen;
I pê, comme uña ræna quando a nêua,
Dêuviando, e e moen, comme ûn chi caccia a spêua.

32
E doppo d’aveî fæto çinque pöse,
E inderrê sei scûggiæle pe cammin,
Scuando sûo dappertûtto e in tanta dose,
Che quæxi tûtto ô l’ha lavôu l’ænin,
E ansciando, comme bestie che affanose
Scappan da-a tigre, o son pe tiâ o gambin,
In çimma (grazie che l’ëa secco l’unto)
O l’è arrivôu in chinze menuti in punto.

33
Là con ciù malagrazia che giudizio
O da ûn streppon ä çenta là sospeisa,
E ô rende a-i atri ûn pescimo servizio
Tiando zù ô çercio e a roba, che gh’ëa appeisa;
E lê ô ghe ven zù apprêuvo a preçipizio
Ciù a moddo de derrûo che de disceisa,
Che se non ëa pë fêugge che gh’ëan sotta,
O reizegava de restâ in sciä botta.

34
Se forma allôa per lê ciù d’ûn partio
In mezo all’assemblea: da tanti in grazia
Da so feliçe asceisa ô l’è applaudio,
Tanti ô fischiavan pe-a so malagrazia;
Da tanti ô l’ëa do tûtto compatio,
E da tanti bûrlôu ne-a so desgrazia,
Scicchè ûn gran sciato ä spiaggia se sentiva,
Urli, fischi, cioccate, gnære, evviva...