Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/411

Da Wikivivàgna

75
Poi con rapido slanso e sorprendente
Appeña quella tæra a l’è redenta
O säta da quell’isoa a-ô Continente
Contro e forse tiranniche ô s’avventa:
L’impeto de fermâne inutilmente
Con conseggi autorevoli se tenta,
L’Europa diplomatica sorpreisa
Invano a fremme, e l’è compia l’impreisa.

76
Comme de Marzo a-ô comparî do sô
Se scioglie a neive, se deslengua ô zeo,
Davanti a quell’eroe pin de terrô
Se discipan do re partenopceo
I schifosi satelliti, e con lô
Scentan ô poliziotto e ô fariseo,
E l'è libero ô stato a-ô tempo stesso
Maggiô d’Italia e ciù de’ tutti oppresso.

77
Ma comme se compiä uña de impreise
Ciù belle, ciù feliçi e straordinaie
Në nêuve e antighe cronache compreise
De tante lotte rivoluzionaie,
Lotte orrende l’è veo, ma quando offeise
Son l'equitæ e a giustizia necessaie,
E quando ô drito conculcôu da-a forsa
O n’ha pe sollevâse atra risorsa?

78
Poche eroiche legioîn improvvisæ
De volontarii da camixa rossa,
Azzunti a-i mille in campo decimæ,
A despeto di sforsci d’uña grossa
Armâ e de battaglioîn disciplinæ
Dän d’ûn tiranno a-ô trono tale scossa,
Che a impedîne a roviña nô sän boîn
I pûntelli di scciêuppi e di cannoîn.