Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/336

Da Wikivivàgna

27
O rispondeiva ä bella messagea
Roldan, che benchè ä grazia non avesse
Nisciun diritto quella gente fea,
E che in parte da lê a no dipendesse;
Pù ô l’accondiscendeiva ä so preghea
Pe-a so parte, se in quanto ô l’exigesse
Dä supplicante, quella prontamente
A foise verso lê condiscendente

28
A bella Indiaña subito a capiva
A quanto iniqua condizion e vile
Lê ô gh’accordava a grazia e a n’arrossiva;
Ma sopprimendo pe prûdenza a bile,
Solo a ghe rispondeiva allôa con viva
Forza e con dignitæ tutta virile:
Se no meîtan riguardo i prexonê,
Guacanagari ô se ô meitieiva lê...

29
Se l’è un delitto grave ô fâ vendetta
De gravi affronti, i çinque Indien han torto;
Ma ancon che a so condanna a foise retta,
Se a un Cacico negæ questo conforto,
Ch’ô ve mostrava un’amicizia sccetta
In campo a rischio de restâghe morto,
Ciù assæ che quelli di sûpposti eccessi,
Seî rei d’ingratitudine voi stessi...

30
Cosci dixendo, a-ô giudiçe un inchin
A fè co-i êuggi bassi e seria in cea:
Roldan, quantunque ô foise un birrichin
De chêu dûo, faccia testa, anima fea,
Pù ô restava commosso un pittinin
A-e parolle da bella messagea,
E sorpreiso de tanto ardî ne-o sesso
Ciù timido ô restava un pô perplesso.