Pagina:A.Colombiade.Pedevilla.1870.pdf/280

Da Wikivivàgna

35
A fini a çittæ un meise ô fù bastante,
Ma atteiso i scarsci mezi, a sprescia, e ô caxo
De l'aggiûtto d'un popolo ignorante,
E ûn travaggio eseguio non troppo adaxo,
A riusciva pe allôa poco elegante,
E fin ô stesso Dommo e ô stesso Paxo,
Benchè tutti de pria, ëan fabbricati
Semplici ne-ô disegno e nei ornati.

36
A Gexa a l’ëa ciù semplice e modesta,
Che a Zena a Gexa de san Marçellin,
A l'ëa mancante d’organo in orchesta,
E a l'ëa senza campañe in campanin:
O Paxo ô l'ëa do nostro d’uña sesta
Parte ne-ô so complesso ciù piccin;
Scicchè a so pianta in estenscion de poche
Cannelle a l’avanzava a ciassa di oche.

37
A l'ëa circa træ votte l’Accassêua
Grande a çittæ; ma benchè zà a bon segno
Pe-o necessaio, a no gh'aveiva schêua
Pe-e lettere, pe-e scienze e pe-ô disegno;
De casin e de teatri a l’ëa ancon vêua;
No gh’ëa a Cazaña seportûa do pegno,
E-e stradde non aveivan pe-ô quartê,
Ch’ô l'ëa l'unico, lastre e marciapê.

38
O terrapin, benchè contro un assato
De selvaggi ô l’ëa un argine assæ grosso,
Pù ô no formava nè un mûagion tant’ato,
Nè l'ëa tanto profondo e largo ô fosso,
Che subaccâ no-ô poêse con un sato
Un ch’ô no foise nè imbessio nè tosso,
Che no ô sätasse un ommo lesto in somma,
Comme Remmo ô sätò quello de Romma.