Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/99

Da Wikivivàgna

X.


No gh'è tosto ni fœuggia ni steccon
Per questi proei, per bosco o per colliña,
Onde scrito no sæ: Bella Lichiña,
Lichiña cara, dro mæ mâ caxon.

Mœuvo tutto ro Mondo a compassion:
Ogni frasca, ogni fœuggia, ogni erbettiña
Per tutto donde passo se m’inchiña,
Perchè ghe scrive sciù ra ma passion.

Solo trœuvo ostinao ciù de l’inferno
Questo mæ vivo, e caro purgatœurio
Lichiña, a tribulâme in sempiterno.

Ra prego, e l’onzo ciù che non fa l’œurio;
Ma sempre sença fruto, e sempre indærno.
Così vaggo a lasciandoghe ro cœurio.