Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/249

Da Wikivivàgna

Castissime Regiñe,
Aora esplicâ sença ro vostro agiutto?
Donca a un tanto sequæro,
Mentre façço da voî nœuvo recorso,
Renovǽ ro soccorso;
Voî, dro favô dre quæ tanto me voæro,
Mentre a ra mente sento in l’inspirâme,
Perchè parle così, così parlâme.

XII.
AGOSTIN ro grandissimo, ro primmo
In sò Çeppo e Famiggia,
Dro Duxægo ancon figgia,
Duxe e Ræ’, comme rammo ciù sublimmo;
AGOSTIN, tra quent’atri
Zena sò moære ha figgi
Da ri puri e zenziggi
Scœuggi, che a re sœu glorie son teatri,
A nisciun ni segondo, ni despari,
Quanto aora in dignitǽ primmo dri pari.

XIII
Giusto, intrepido, e savio, quanto forte,
Magnanimo, sinçero,
Dra sccetteçça e dro vero
Tanto zelante, quanto amigo a morte;
Sença passion nisciuña