Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/176

Da Wikivivàgna

II.
Vergine, Voî che sei ro nostro bagno,
Onde ro primmo errô commisso in terra,
Che re porte dro Çê ne stanga e serra,
Se lava, e vóze in fuga ro carcagno:

Voî, che in dâne a ro Mondo per compagno
Quello gran Verbo, che ro Çê desserra,
Sola atterrassi l’Iñemigo in guerrâ
Con córpo de man vostra così stagno:

Mentre ve tescian questi versi chìe
Coroña, che sareiva assǽ ciù giusto
Tésceve in Çê con tente Avemarie,

Zà che me ghe movei con tanto gusto,
Dǽme ra veña Voî, che quanto a míe
Hò dito tanto che son tosto frusto.