Pagina:Çittara zeneize 1745.djvu/156

Da Wikivivàgna


3.
Lê, contemplando comme per caparro
Quelle pompe sì belle a uña a uña,
Góveiva incannellao dent’ro tabarro
20Dra sò Bella int’re stelle e dent’ra luña.
Ma tosto da bislacco e da bizarro,
Con no fâ ciù de lô stimma nisciuña,
Vòtto a cà de Maxiña con relassi
24O cangiava ro çê con quattro sassi.

4.
Cazuppora, o dixeiva, de Pareizo,
Onde un’Arba ciù bella arve re porte,
Onde stà sempre Amô con l’ærco atteizo,
28Arbitro dra mæ vitta e dra mæ morte:
Se in voî, comme in un çê, miro a desteizo
Ra stella tramontaña dra mæ sciorte,
A che çercâ, se hò chì re stelle vere,
32In atro çê re stelle forestere?

5.
Faççan pù tra lô quelle ro sò corso,
Comme ro çê re ghia e re destiña:
Che mi, se spero moǽ nisciun soccorso,
36Tutto quanto ro spero da Maxiña.
Per questa, nœutte e dì son sempre in corso,
Patellando ri scœuggi e ra mariña;
E in lê, comme int’re Indie, sguaçço e núo,
40Se ben reduto a l’astrego battúo.