Ms. Ricci 176/A unna Monega

Da Wikivivàgna
Poesie in lengua Zeneise de Giurian Rosso
A unna Monega
Da-o ms. Ricci.176, Arch. Stor. do Comun de Zena, www.storiapatriagenova.it.
azonto quarche acenti: acento grave = vocale curta, acento aguçço = vocale longa, -où = dittongo
[p. 15v modifica]
A unna Monega


Reverenda patronna,
Vosignoria seguro me mincionna,
Mandandome unna lettera
Con un bello et cetera,
Sti Santi Padri, idest ro Priô,
E ro Padre Gian Poro sta mattin
Son ancora a ro Limbo, e senza só
Non vuoeggio sciù ra fin
Mancá si ben me mancan questi duoi
D'arvimera, per vei cose gh'è chì
Così truoevo, che nuoi
Semmo resté chì comme quello tá,
Chi se quintava havei attacou[sic] unna spá,
E con sò duoeggia, e penna
Da puoe o non ghe trovò solo ra guenna.

[p. 16r modifica]

E a mi me ven ra frenna
E così chì da mi restand'in sugo,
Giastemmo ro capazzo de fré Ugo;
Ma per divera chì, così a ra bonna,
Ra morte l'è patronna
Però, se ben ch'a tratta tutti a reo,
A porré havei ciù un pó de Galateo
E se vûoi sta mattin per caxi té
Sei resté li da vuoi meze alloré,
E mi, ni ciù ni men,
Perdando questo ben,
Mentre son sciù ri pizzi a desperame,
Comme in effetto tremmo,
Vaggo per desperoù oura a buttame
Zù d'un erboro grosso de porsemmo,
E se tombando zusa a rompicollo
Me rompisse ro collo,
Per sto caxo beneito
Posse ben dive a vuoi, che mi son cheito.