Ezerçiççi 2 Giaimo 1924/S. Francesco predica agli uccelli
| ←7. San Françescu e i laddri | Ezerçiççi de tradüçiun de Vitta de san Françescu d'Ascixi in purtulian 8. San Françescu u preddica ai ouxelli (Lüsciandru Munti) |
9. U lû de Gubbiu→ |
San Francesco predica agli uccelli
U só gran cheû d’apostulu, pìn d’ün ardû divìn
U sféùga — oh gran miàcuu! — finn-a cun i ôuxellìn.
Sun stréùppe d’ôuxelletti che u tréùva pe-a campagna,
Parte in sci aèrbui, parte pe-i campi de Bevagna
Ghe n’é di sciammi intreghi e fan tantu ciciuâ
Che u Santu u se ghe vorta e u-i stà ün pô a cuntemplâ.
Poi tütt’assemme u dixe aa cumpagnia: « Figgiéù,
Staème a aspetâ ün mumentu che parlu a queste séù »[1]
E lì u se gh’avvixinn-a e quelli cai bestìn
Se vegnan tütti a mette lì fermi da vixìn.
Françescu allua cuntentu e tüttu pìn d’ardû
U l’incumença a dighe: « Ou sêi[sic] che u l’é u Segnû
Chi ve dà vitta e a-e âe a grande agilitaè
E nell’invernu e ciümme ciü spesse che all’estaè?
L’è Lé chi ve dà l’aia e l’aègua e i munti e u sû:
Ammiaè de cantâ sempre e lodi du Segnû ».
E quelli a beccu avertu e sempre ciü vixìn
In ségnu che l’inténdan ghe scróllan u testìn.
Ghe xuávan tütti inturnu, cantandu a ciü nu dì
Cumme se vuessan dighe: « émmu capiu, scì, scì ».
....
Cumme veddèi, Françescu u l’ha pe e bestie amû,
Ma sulu perchè portan l’imprunta du Segnû:
Nu ve credesci miga, intendémuse bèn,
Che in lé ghe fuise a stoffa de tanti fra i Cristièn
Che a questi ciaèi de lünn-a sùn tantu ascemmelaè[2]
De spaximâ pe-e bestie, ma ninte pe i só fraè.