Lûnäio zeneize 1932/L'incontentabile

Da Wikivivàgna
Lûnäio zeneize pe l'Anno bisesto 1932 de Ore Leo
L'incontentabile


[p. 94 modifica]
L'incontentabile


Un vēgio amigo, o vidūo Bertomê
co-o stœumago arruinôu da-a trattoria
pe rimediäghe, o l'ha piggiôu moggê,
ûnn-a zoenotta in gamba, regaggïa,
che a çercava de fâ, comme sposâ,
tûtto quanto pe poēilo accontentâ.

A conosceiva a pēgoa, coscichè
a-o piggiāva pe-a gōa e a ghe preparava
di bocconetti scelti, ascì perchè
in fondo in fondo poco o ghe costava,
e a saveiva che, avendo ben mangiôu
Bertomê o l'ēa o modello do sposôu.

Unn-a de cose che ciù ghe gûstava
o l'ēa un bon riso a rosto, e sò moggê
ben de spesso con cûra a-o preparava,
ma o ne l'ēa mai contento, Bertomê,
e o dixeiva: l'è inûtile, mæ câ,
comme quell'ātra, tì ti no-o sæ fâ!

Ma ûn bello giorno, o giorno do sò santo,
Bertomê, soddisfæto: Aōa o l'è bon,
o te ghe disse, te ghe voēiva tanto?
E a moggê, mucca, mucca: Ti æ raxon,
ma me despiāxe, chi t'ha contentôu
a l'è a serva e o risotto... o l'ha o brûxôu!


Perchè ai nostri figgiœu no manche o pan

consummæ sempre o prodûto Italian.