Pagina:Tributo d'Elicona 1763, pp. 57 - 61.djvu/5

Da Wikivivàgna

In vexende continue, e fadigose.
Carta ni calamitta
Non sà infirâ ciù un aora,
Chi me ghîe a pigiâ teren; se façço
Veira a parlâne, e a fâ camin m'amaçço.

6.
Quella a man drîta, chi no pâ capaçe
Solo a fâ ben a tutti.
Ghe vœu poco a capî
Che l'è ra sò Compagna: d'assettâçe[sic]
Degna, e de rende mutti
Ri statuti, che vœran[sic] proibî
A re Donne d'unî
Ro Regno (che pur troppo noî ghe demmo)
Con ro Trono, sarvaò
Pe ri ommi tutto intrego.
Che ro rigô de quello Graò Supremmo
De rende moderaò
L'è tutto ro sò impiego.
Questa l'è ra gran Damma Pelinetta[1]
Che a veira in Trono, a l'è fortuña, e inçetta.

7.
L'atro a senestra carego de parme,
E de verdi orofœuggi
O l'è Zane Françesco:[2]

  1. La Sig. Pelinetta nata Lomellina moglie del Serenissimo
  2. L'Eccellentiss. Gio: Francesco Brignole, Fratello di Suo Serenità, che fu Doge l'Anno 1746.