 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Ma ti chi ti ë, che a peña scì dolente
Ti e condannä, kí in te questa sentiña,
Che se a no é a pezo, a pä a ciù despiaxente? »
Lê de repicco : « A to çitæ chi é piña
D’ invidia, scì, che va de surva o sacco,
Cun lê a m’ ha avûo in ta vitta pellegriña.
Lûddro, m’ hey dito, o, mêgio, in toscàn Ciacco,
Pe o víçîo dannozíscimo da güa ;
Comme ti vey, sutto a gragnœa m’ amacco.
E no ghe sun mi solo kí a’ malôa,
Che tûtti questi a’ stessa peña stan,
Pe a stessa curpa ». E kí ciù o no scigôa.
Mi ghe respondo : « Ciacco, o to dô can
Tanto o me dœ, che a lagrimâ o m’ invïa ;
Ma dimme, se ti ô sæ, duv’ arrivián
I çittæn da çittæ coscì spartía;
Se quarche giûsto gh’ é ; dï pe che stradda
Intrâ gh’ è a gran discordia che a î assía».
E a mi lê : « Dòppo ûña lunga caladda,
Vegnián ao sangue ; ma a sarvæga parte,
Cun sgrœxo, a scacciâ l’ atra in ta sciaccadda.
Pòi questa a doviä cazze, e andâ in disparte
In te træ annæ, percöse l’ ätra a monte,
Pe a fòrça d’ ûn, chi barchezza cun arte.
Pe longo tempo a tegniä ærto o fronte,
Tegnindo l’ ätra sutto grevi péyzi,
Pe ciù ch’ a bische, e in sc’ i sœ amixi a conte.
Ghe n’ è duî giûsti ; ma la no en miga intéyzi :
Sûpèrbia, Invidia e Avaríçia, ’ mïa, sun
E trè’ zimme ch’ han, là, i cœ tûtti, aççéyzi ».
Kí fin o mette ao dolorozo son :
E ghe diggo : « Vorriæ che ti m’ insegni :
Famme de tò parolle ûn maggiô don !
Faynä’ e asci o Teggia’ , stæti scì degni,
Giácomo Rûstegûççi, Arrigo e o Mósce,
E i atri ch’ han ûzòw, pe o ben, i inzëgni,
