130 Ciù e ciù votte i nostri œggi a n’ha suspinto
Quella lettûa, e scolorío a n’ha o vízo :
Ma chi n’ha pòi derrûòw o l’è stæto ûn poínto.
133 Ao lêze comme o suave fattorizo
Baxòw o l’è stæto da scì illûstre amante,
Questo, chi mai da mi o no sä divizo,
136 A bucca o m’ha baxòw tûtto tremante.
« Galíöto » scì ! l’ëa o libbro e chi l’ha scrito:
No gh’hemmo quello di lètto ciù avante ».
139 Mentre ch’ûn spirito questo o m’ha dito
L’atro o cianzéyva scì, che sença ciù
Me sun sentio mancâ da no stâ drïto,
142 E comme ûn còrpo mòrto hò dæto zù.
Gragnœa granïa, gämísto, ægua de trœggio
Ciœve in to tèrço çèrcio, fra a tempèsta,
In sce-i ingurdi, che li stan a smœggio.
Ma a peña sœ a no l’é solo questa:
O î squarça e allöa o diäo Çèrbeo, bœgiándo.
Dante li o vedde Ciacco arçâ sciù a testa,
Che pòi do sò a vegnî o ghe va parlando.
Çèrcio III. 1 I gulozi e a so pen-a — 31 Ciacco o guelòn - 58 Profeta de Ciacco — Bæghe polïtiche —77 Cittæn illûstri dannæ — 94 Maggiô pen-a dòppo da resûrreçión.
1 In sèximo tornòw, ch’o m’ea svanío
Davanti a’ compascion di duî cûgnæ,
Che, da-o magon, a m’áyva bambordío,
4 Nœvi tormenti e nœvi tormentæ
Me veggo in gïo, duve sæ che me mœve,
O che me vòrte, ò che dagghe de œggæ.
7 Éccome ao tèrço çèrcio duve ûn ciœve
Gh’é, in etèrno, angusciozo, fréydo, gréyve,
Sença mollâ, sença qualitæ nœve.