 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
Arrîvan i Poëti da’ scaggia’
Duve Minòsse ae ánime a sœ peña
O pronúnçia, e poi zù o ê fa trabuccâ.
Un remoín sferradô li inturno o meña
Chi é stæto scciavo da Lûxûria ao mundo,
E no ha vosciûo rumpî a brûtta cadeña,
Prostituíndo a raxon ao sensu immundo.
Çèrcio II (cont. e fin). 1 Minòsse — 25 A Lûxûria e a sò pen-a - 46 Lûxûria brûtale — Semiràmide — 73 Peccatoï pe pasción — Didón.
1 Da o primmo rœo kinemmo pe ûn derrûo
Zù in to segundo, astréyto a tortajœ,
Ma d’arreo, che pe i doî’ o fa crésce o lûo.
4 Minòsse o rúggia li, e o fa cazze o cœ,
Examinando e curpe in sce l’intrâ’ :
Comm’o l’ingœgge, o manda in to buggiœ.
7 Diggo che, quando l’anima dannâ
A ven davanti a lê, tûtto a confèssa ;
E lê, che o sà i pecchæ ben çerneggiâ,
10 Visto che rœo d’infèrno tucca a’ stessa,
Tante votte cu-a côa in gïo o s’ingœgge,
Quanti graddi zù o vœ ch’a sæ depressa.
13 Davanti sempre assæ se ghe n’accœgge :
A sò turno va ognûña ao sò giûdíçio :
Dixan, séntan, dan zù, pòi, comme fœgge.
16 « Ti, che ti vegni ao dolorozo ospíçio »
Apeña ch’o me vé, sbraggia Minòsse,
Lasciando l’atto do sò grande öfíçio —
19 « ’Mïa comme t’intri, e a chi ti fíi e tò òsse ;
No t’inganne a largheçça de l’intra’ ».
E o Dûxe mæ a lê : « Ti asci t’hò ae tròsse ?
