 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
88 ’Sto li o l’é Omèro, o Poeta suvrán :
L’atro o l’é Oráçio sátiro ; pòi ven
Ovídio tèrço, e, a l’ùrtimo, Lûcán.
91 Scicomme a lô, comme a mi, ghe convén
O nomme pronunçiòu da’ voxe priœa,
M’önôran tûtti, e, fándolo, fan ben.
94 Coscì hò visto reûnîse a bèlla scœa
De quello Rè de l’artíscimo canto
Che surva i atri comm’áquila o sgœa.
97 Doppo êsise pe un pö abbucchæ, de incanto
Vortándose da mi, m’han salutòw;
E surrizo ha o mæ Meystro de ’sto avanto
100 Ma pòi d’ûn onô ciù ærto m’han degnòw :
M’han misso in mezo a lô, cun bèlla cëa,
Scicché sèsto m’han fæto do Senòw.
103 Se semmo, pòi, coscì, arentíi a’ lûmmëa,
Dîndo de cöse che o taxéy l’é béllo,
Comme bèllo ëa o parlâne là duve ëa.
106 Arrivæ ai pê d’ûn nòbbile castello,
Sètte votte mûägiòw d’architettûa,
Çircundòw da ûn rivä’ sciorío e cianello,
109 Questo ô passemmo comme tëra dûa ;
Intro pe e sètte porte cun ’sti Sävi,
E ûn pròw se m’arve de fresca verdûa.
112 Gh’ëa da gente cu-i œggi pösæ e gravi ;
Da grande autoritæ áyvan i incanti :
De ræo parlavan ; de voxe ëan suavi.
115 Allôa noî se retiemmo da ûn di canti,
Ch’o l’ëa a l’avèrto, lûminozo e ciù ato,
De dunde vey se poéyvan tûtti quanti.
118 De là, pe contra, surva ao verde smäto
Me sun stæti mostræ i spíriti magni :
Oh ancon, pe o gran piaxéy, me fà o cœ ûn säto!
121 Elètra hò visto, cun tanti compagni,
Fra i quæ distinguo e Èttore e Enea,
Çézare armòw, cu’ ûn pä’ d’œggi grifagni.
