nu vuendu fâ a fin du piciun a rostu, u fe’ ‘n bellu satu d’in çimm’a l’ærbu, e via da cavu a curî pe-i canpi e-e vigne. E i assascin aprövu, delungu aprövu, sença stancâse mai.
Intantu cumençava a spægâ u giurnu e se scurivan senpre; quand’a l’inpruvista to-u li cho-u Pinocchiu u s’atruvò u passu sbaròu da ‘n fossu largu e prufundiscimu, tüttu pin d’æguaçça süccida, cuu du cafe’ e læte. Cose fâ? «Ün, duî, trei!» criò u mariunettu e slançanduse cu-in grand’asbriu u sâtò da l’atra parte.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/Collodi_-_Le_avventure_di_Pinocchio%2C_Bemporad%2C_1892_%28page_68_crop%29.jpg/300px-Collodi_-_Le_avventure_di_Pinocchio%2C_Bemporad%2C_1892_%28page_68_crop%29.jpg)
E i assascin sâtòn liatri ascì, ma nu avendu piggiòu ben a mezüa patapunfete!... tunbòn propp’intu mezu du fossu. U Pinocchiu, ch’u sentì u bullu e i schitti de l’ægua, u criò riendu e cuntinuandu a curî:
— Bun bagnu, sciuî assascin. —
E za u se figüava che fuisan belli che negæ, quande invece vurtanduse, u s’acorse che ghe curivan aprövu tütti duî, senpre inbacüccæ inti so sacchi e grundanti d’ægua cumme duî cavagni sfundæ.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f1/Collodi_-_Le_avventure_di_Pinocchio%2C_Bemporad%2C_1892_%28page_68_crop_bis%29.jpg/100px-Collodi_-_Le_avventure_di_Pinocchio%2C_Bemporad%2C_1892_%28page_68_crop_bis%29.jpg)