Sâta a-o contegnûo

Pagina:Pinocchiu2019.djvu/185

Da Wikivivàgna

O-u rümû de quelli crii schilenti, intrò inta stançia ‘na bella Marmuttiña ch’a stava o-u cian de d’atu: a quæ vedendu u mariunettu mai tantu invexendòu, a ghe dumandò premüuzamente:

— Cose ti g’hæ, mæ câu vexin?

— Sun marottu, caa Marmuttiña, tantu marottu... e marottu de ‘na moutia ch’a me mette puiia! Ti te n’acapisci ti de pusu?

— In pitin.

— Alua senti se pe caxu gh’avesse a freve. —

A Marmutiña a tiò sciü a çanpa drita davanti: e doppu avei atastòu u pusu o-u Pinocchiu, a ghe disse suspiandu:

— Amigu mæ, me spiaxe de duveite dâ ‘na cattiva növa!...

— E quæ-la?

— Ti ti g’hæ ‘na gran brütta freve!

— E che freve a saieiva?

— A l’é a freve de l’aze.

— Nu-a capisciu sta freve! — rispuze u mariunettu, ch’u l’aiva acapia sciña troppu.