Pagina:Lûnäio zeneize 1932.djvu/29

Da Wikivivàgna
A-O DE LÀ?!!
(freve a 40)

...
...
poi... no sò dî o perchè — forsatamente
ho serrôu o libbro... me sentivo a testa
che a paiva ûnn-a cädea d'ægua boggente....
e son restôu coscì, comme se resta
sbalordii se da-i pê ve picca ûn tron,
che no s'è vivi e morti no s'è ancon...
Sentivo che a mæ vitta a se n'andava
a poco a poco, mentre che o çervello
paiva o me se fondesse, comme a lava...
Intorno a mì, se gh'ëa formôu 'n'anello
de nebbia iridescente, profumâ
d'ûn ödo grato, ma che o fâva mâ...
e vœivo serrâ i œuggi; abbandoname,
in te quello torpô, completamente,
quando m'è parso de sentî baxâme
da quattro o çinque bocche döçemente
ma coscì soave, e con affetto tale
che non ho mai provôu ûn bäxo eguale.
Çerto ch'ëan baxi d'angèi... baxi santi
de quelli che se scangian tra de lô,
baxi che contenivan tûtti quanti
i gödimenti che pœu dâ l'amô...
ma coscì casti, coscì appascionnæ...
quæxi ciù bòin... che i baxi de mæ moæ!!

**

L'anello nebuloso o se sformava
in mille moddi, con mille colori,
teste, gruppi de donne o delineava
stofe, laghi, giardin, mazzi de fiori
in te ûn'orgia de lûxe coscì forte,
coscì inebriante... che a m'ha dæto a morte.
E mentre che o mæ corpo, inanimôu
o cazzeiva pe tæra, gravemente,