 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
es
s. MATTE.
lüminuza a i ha cuværti, e eccu dâ nüvea ünha vuxe ch’a dixeiva: questu u l’è u mæ Figgiu predilættu ne u quæ me sun cumpiaxüu; sentîlu.
6 I discepuli avendu sentîu, sun cheiti buccüi per tæra e han avüu multa puia.
7 Ma Gesü u se gh’è accustòu e u i ha tucchæ, e u g’ha ditu: alsæve, e n’aggei puia.
8 E alsandu i euggi n’han ciü vistu nisciün feua che Gesü.
9 E ne u discende da u munte Gesü u g’ha cumandòu dixendu: nu dieì a nisciün quellu ch’eì vistu, finchè u Figgiu dell’ommu u nu segge resciüscitòu dâ morte.
10 E i discepuli l’han interrugòu dixendu: perchè dunque dixan i Scribi che primma bezeugna che vegne Elia?
11 Мa lê rispundendu u l’ha ditu: l’è vèu che Elia u deve vegnî, e u ristabilià tütte ê cose.
12 Ma ve diggu che Elia u l’è zà vegnüu e nun l’han cunusciüu, ma g’han fætu quellu che han vusciüu. Е a u mæximu moddu duvià suffrî da lu u Figgiu dell’ ommu.
13 Allùa i discepuli han capìu cu gh’aveiva parlòu de Giuvanni Battista.
14 E essendu arrivòu duve ean ê türbe, se gh’è аc-
