Pagina:U santu Evangeliu segundu Mattè.pdf/70

Da Wikivivàgna

50

S. MATTÈ.


23 Ma quellu cu riseive a semensa in t ün bun terren u l’è quellu cu sente a parolla, e u ghe da a mente, e a fa frütu, e a rende òua u sentu, òua u sescianta, òua u trenta per ün.

24 U g’ha espostu ün’âtra parabula dixendu: u regnu du sê u s’assumeggia a ün ommu cu l’ha seminòu ne u so campu ünha bunha semensa.

25 Ma intantu che i ommi durmivan l’è vegnüu u so nemigu e u l’ha seminòu da zizzania in mezu au gran, e u l’è andaetu via.

26 E essendu cresciüa l’ærba e fætu frütu, l’è cumparsu anche a zizzania.

27 E i servitui du puæ de famiggia accustanduse a lê g’han ditu: о padrun, ti nun hæ seminòu da semensa bunha ne u to campu? cumme dunque gh’è a zizzania?

28 E lê u g ha rispostu: quarche ommu nemigu u l’ha fætu questa cosa: e i servitui g’han ditu: ti veu ti che andemmu a raccheuggila?

29 E lê u l’ha rispostu: nu; perchè raccüggendu а zizzania, nun arranchæ cun lê anche u gran.

30 Lasciæ che ün e l’âtra crescian scin â raccolta, е a u tempu da raccolta diò a quelli che taggian u gran: accüggei primma a zizzania e lighæla in fasci per brüxâla, e radünæ u gran ne u mæ granâ.