 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
CAP. IV. 11
16 U populu che u l’ea nê tenebre u l’ha vistu ünha gran lüxe, e a lüxe a s’è levâ per quelli che stavan ne u paize e nell’umbra da morte.
17 Da quellu tempu in poi Gesü u l’ha cumensòu a predicâ e a dî: fæ penitensa, perchè u regnu du sê u l’è vixin.
18 E passeggiandu â riva du mâ de Galilea u l ha vistu duì fræ, Scimun, ditu Pietru e Andria so fræ, che cacciavan ê ræ in mâ (perchè ean pescoeì),
19 E u g’ha ditu: vegnî appreuvu a mi, e ve fô diventâ pescoei d’ommi.
2O E lu sübitu abbandunæ ê ræ l’han seguiu.
21 E de là andandu avanti u l’ha vistu duì âtri fræ, Giacumu de Zebedèu e Giuvanni so fræ in t’ünha barca insemme cun Zebedèu so puæ, che davan recattu a ê ræ, e u i ha ciammæ.
22 E lu sübitu abbandunæ ê ræ e u puæ l’han seguitòu.
23 E Gesü u l’andava giandu per tütta a Galilea, insegnandu in tê scinagoghe de quelli e predicandu l’evangeliu du regnu, e sanandu qualunque malattia e qualunque infermitæ ne u populu.
24 E a so fama a s’è sparsa per tütta a Siria, e g’han prezentòu tütti quelli che stavan mâ, affliti da diversi
