 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
CAP. XXVII.
115
u s’è lavòu ê muen davanti a u populu dixendu : mi sun innucente du sangue de questu giüstu; vui pensæghe.
25 E rispundendu tüttu u populu u l’ha ditu: u so sangue surva de nuì, e surva di nostri figgieu.
26 Allùa u g’ha rilasciòu Barabba, e u g’ha cunsegnòu Gesü flagellòu, perchè u füsse missu in cruxe.
27 Allùa i surdatti du guvernòu risevendu Gesü in tu pretoriu g’han radünòu inturnu tütta a squaddra,
28 E despüggiandulu g’han missu indossu ün mantu de scarlattu,
29 E intressâ ünha curunha de spinhe ghe l’han missa in scia testa, e ünha canna in ta so man drita. E cegandu u zenuggiu davanti a lê u bürlavan dixendu: te salüu, o re di Giüddei.
30 E spüandughe addossu han piggiòu a canna e ghe batteivan a testa.
31 E doppu d’aveilu bürlòu g’han levòu d’indossu u mantu, e Phan vestìu turna di so abiti, e l’han cundütu a crucifizze.
32 E in tu sciurtî han incuntròu ün ommu de Cirene per numme Scimun, e l’han sfursòu a purtâghe a cruxe.
33 E sun vegnüi ne u leugu ciammòu Golgota, che veu dî, leugu du Craniu.
