 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
106
s. MA'rrÈ.
l7 E u primmu giurnu di azzimi i discepuli se sun
accustæ а Gesü dixendughe: duve ti veu che te preparemmu per mangiâ a Pasqua?
18 E Gesü u l’ha ditu: andæ in sittæ da u tale e dîghe: u Meistru u dixe: u mæ tempu u l’è vixin; mi fassu a Pasqua in caza to cu i mæ discepuli.
19 E i discepuli han fætu cumme Gesü u g’aveiva cumandòu, e han appægiòu a Pasqua.
20 E quandu s’è fætu seia u l’ea a toa cu i so duzze discepuli.
21 E mentre lu mangiavan u l’ha ditu: in veitæ ve diggu che ün de vuiâtri u me tradià.
22 E multu disgüstæ: han cumensòu a dî a ün pe ün: sun foscia mi, Segnû?
23 E lê rispundendu u l’ha ditu: quellu cu mette cun mi a man in tu piattu, questu u me tradià.
24 Veamente u Figgiu dell’ommu u se ne va cumme l’è stætu scritu de lê; ma guai a quell’ommu per mezu du quæ sâ tradìu u Figgiu dell’ommu; l’ea ben megiu per lê se quell’ommu u nu fusse mai nasciüu.
25 E rispundendu Giüdda cu l’ha tradìu u l’ha ditu: Meistru, sun furse mi? U g’ha rispostu: ti l’hæ ditu.
26 E mentre lu mangiavan, Gesü u l’ha piggiòu u pan e u l’ha benedìu, u l’ha spessòu e u l’ha dætu a i
