Pagina:U santu Evangeliu segundu Mattè.pdf/121

Da Wikivivàgna

CAP. XXV.

101


17 Parimente quellu cu n’aveiva risevüu duì u n’ha guadagnòu âtri duì.

18 Ma quellu cu n’aveiva risevüu ün u l’è andætu, e u l’ha fætu ün pertüzu in ta tærа, e u l’ha ascuzu u dinâ de so padrun.

19 Ma doppu multu tempu l’è riturnòu u padrun de quelli servituì, e u i a ciammæ a cunti.

20 E avvixinanduse quellu cu l’aveiva risevüu sinque talenti, u ghe n’ha prezentòu âtri sinque dixendu: Segnû, ti m’hæ dætu sinque talenti; eccune sinque de ciü che ho guadagnòu.

21 U so padrun u g’ha ditu: va ben, servitû bun e fedele; perchè ti è stætu fedele ne u pocu t’incumbensiò de multe cose; intra nell’allegressa de to padrun.

22 Se prezentòu poi anche quellu che u l’aveiva risevüu duì talenti e u l’ha ditu: Segnû, ti m’hæ dætu duì talenti; eccu che n’ho guadagnòu âtri duì.

23 U so padrun u g’ha ditu: va ben, servitû bun e fedele; perchè ti è stætu fedele ne u pocu t’incumbensiò de multe cose; intra nell’allegressa de to padrun.

24 Accustanduse poi anche quellu cu l’aveiva risevüu ün talentu u l’ha ditu: padrun, so che ti è ün ommu severu, che ti taggi u gran duve ti nun hæ seminòu, e ti raccheuggi duve ti nun hæ versòu;