Pagina:U santu Evangeliu segundu Mattè.pdf/118

Da Wikivivàgna

98

s. MA'I'rÈ.

muggê, e mariandu figge, scin a quellu giurnu che Nuæ u l’è intròu in te l’arca,

39 E nu n’han avüu cunuscimentu, finchè l’ è vegnüu u dilüviu e u i ha purtæ via tütti; cusci sâ da vegnüa du Figgiu dell’ommu.

40 Allùa duì sân in t’ün campu; ün u sâ piggiòu, e l’âtru u sâ abbandunòu.

41 Due donne a u muin a maxinâ; ünha a sâ piggiâ, e l’âtra abbandunâ.

42 Stæ sveggiæ dunque, perchè nu seì in che ùa segge per vegnî u vostru Segnû.

43 Ma sacciæ che se u puæ de famiggia u savesse a che ùa avesse da vegnî u laddru, sensa dübbiu u veggieiva e u nu se lascieiva arvî a caza.

44 Per questu anche vuì stæ preparæ, perchè u Figgiu dell ommu u vegnià in quell’ùa che nu pensæ.

45 Chi ti pensi chi segge u servitû fedele e prüdente che u so padrun u l’ha missu â diresiun da so famiggia per distribuîghe da mangiâ a so tempu?

46 Beatu quellu servitû che vegnindu so padrun û truvià cu fa cusci.

47 In veitæ ve diggu cu gh’affidià a diresiun de tütti i so ben.