 |
Questa pagina a no l'è stæta corretta. | |
CAP. XXIV.
95
regnu cuntru l'âtru, e ghe sân dê pestilense, e famme,
e terremoti in diversi leughi.
8 Ma tütte queste cose sun u prinsipiu di duluri.
9 Allùa ve cacciàn ne a tribulasiun e ve fân muî, e saî odiæ da tütte ê nasiuin per caxun du mæ numme.
10 Allùa multi se scandalizziàn, e se tradiàn ün cun l’âtru, e ün cun l’âtru se purtiàn odiu.
11 E sciurtiàn feua multi fâsi prufeti e sedüiàn multa gente.
12 E perchè l’è suvrabbundòu l’iniquitæ, se refreidià a caitæ de multi.
13 Ma chi perseverià scin a fin, questu u sâ salvu.
14 E questu evangeliu du regnu u sâ predicòu per tüttu u mundu per testimuniansa a tütte ê nasiuin, e allùa vegnià a fin.
15 Dunque quandu vedieì l’abominasiun da desolasiun predita da u prufeta Daniele, missa ne u leugu santu: chi leze amie ben d’intende:
16 Allùa quelli che sun ne a Giüddea, che se ne scappan a i munti;
17 E chi sâ in sciu teitu, cu nu chinhe zü per piggiâ quarche cosa de caza so;
18 E chi sâ in campagna, cu nu riturne a piggiâ u so vestî.
