Pagina:U santu Evangeliu segundu Mattè.pdf/105

Da Wikivivàgna

CAP. XXII.

85


stæta fæta da u Segnû, e a l’è cosa mâveggiuza a i nostri euggi:

43 Per questu ve diggu che ve sâ levòu u regnu de Diu, e u sâ dætu a ün populu cu ne fâ i früti.

44 E chi cazzià surva questa pria sâ fracassòu, e а menissià quellu surva du quæ a cazzià.

45 E i prinsipi di sacerdoti e i Farizei avendu sentìe ê so parabule, han capìu cu parlava de lu.

46 E sercandu de piggiâlu, han avüu puia du populu; perchè u tegniva per prufeta.


CAP. XXII.

GESÜ u l’ha cumensòu a рarlâ cun lu in parabule dixendu:

2 U regnu du sê u sumeggia a ün re cu l’ha fætu u spuzalisiu de so figgiu.

3 E u l’ha mandòu i so servituì a ciammâ quelli che ean invitæ a u spuzalisiu, e nu vueivan vegnî.

4 U l’ha mandòu turna di âtri servituì dixendu: dî a i invitæ: eccu ho appaegiòu u mæ pastu, i mæ tori e ê bestie tegnüe a ingrasciâ sun ammassæ, e tüttu l’è pruntu: vegnî a u spuzalisiu.