Pagina:Rime.diverse.in.lingua.genovese.Bartoli.Pavia.1588.djvu/16

Da Wikivivàgna


19.
E a pria assemeggie* de Caramia
E mi l'agoggia chi se drizza à le
Che sempre drizzo à voi ra fantasia
Ma sempre inderno à voi vegno derrè
Perche attacà con questa vostra pria
Moè no lassè ro dritto ferro me
Che ra natura à voi ro tira, e menna
Ma voi desnaturà ghe dè ra schenna.

20.
E pria ancora assemeggie* da fogo
E mi semeggio à pointo ro foxin
Che piccando ve fasso buttà fogo
E l'esca è ro mè cuò d'ogni firin
E in Mà me bruxa, e in terra, e in ogni logo
Che de natura, ò pa fogo landrin
Rò quà sott'egua ancora acceizo dura
Che ra siamma d'Amò d'egua nò cura.

21.
Se ra cha se m'accende, ò ro camin
Quarche remedio se ghe puo trovà
Che per no bruxà lo ri me vexin
Con seggie d'egua l'uzan d'amortà
Ma ro fogo ond'Amò ro cuò meschin
Dentra me viva cha me fa bruxà
D'egua amortà nò pon ri vexin mè
Anzi intre l'egua, ò me consuma lè.