Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/94

Da Wikivivàgna

103
Dappertutto ra nœutte era stellâ,
Ni in çê se veiva nuvora nisciuña,
E ra sò faccia rionda inargentá
Mostrava in quintadeçima ra Luña;
Quando da amô ra Donna pezzigá
Contava re sò peñe uña per uña,
E dri sœu gren sospiri segretario
Era solo ro lœugo solitario.

104
Pœuscia a dixeiva verso quelle Tende:
Oh belli Padiggioin! Viscere mæ!
Solo in guardáve l'añima s'aççende,
E ro cœu no sa ciù donde o se sæ!
Infin da mi, che cosa se pretende?
Non àtro che un pittin de caritæ!
E chi n'ha moæ trovaoù de paxe in terra,
Foscia chi sa, che no ra trœuve in guerra?

105
Mi no çærco refáme dri mæ danni,
No cærco deventâ torna Regiña;
Cærco solo che amô ri mæ maranni
O finisce uña votta, e quella fiña
Bontæ, che zà troveì con chi ha pochi anni
(Tancredi vœuggio dî, quando tapiña,
O me dè libertæ, benchè sò scciava)
Trová ro mæsmo amò, ch'o me mostrava.

106
Mentre a fa sti descorsi a no s'avvedde
Dra desgrazia, chi g'ha da intrevegnî:
A l'era giusto in lœugo, onde se vedde
Quelli sœu ferramenti resprandî;
E mentre d'êsse vista a no se credde,
Se ghe veìva benissimo luxî
Ra gran Tigre d'argento, che a l'ha in testa,
Tanto che se pœu dì, Clorinda è questa.

107
Per sò desgrazia lì poco lontan
Gh'era uña scorribanda de sordatti,
Commandâ da doî fræ, pelle de can,
Alcandro, e Poliferno doî Pilatti,
Che int'ra çittæ impedivan dro Pagan
Ro lasciághe passâ manco de gatti,
E se ro servitô se n'andò franco,
L'è, che lê passò via da l'átro fianco.

108
Poliferno chi ha in mente sta creatura,
Chi gh'ammazzò sò Poære in sò presenza,
Che o conosce ra Tigre, e l'armadura,
O dixe, a l'è Clorinda in mæ conscenza!
Pœuscia o dixe a ri sœu: Scannæ sta Mura:
E lê mæximo, dæto in scandescenza,
Ghe tira, per mandára zù int'ro trœuggio;
Ma ra botta fallîa passò per œuggio.

109
Comme un Çærvo asseccaoù va stanco morto,
E per trová da beive, o s'ascramaña,
Finarmente per un strazetto storto
Arrivaoù tocco a tocco a ra fontaña,
In atto, ch'o s'asbascia, e ch'o s'è accorto,
Che un can ghe corre adosso, o s'allontaña,
E senza fà ciù conto d'aveì sæ,
Ni d'êsse stanco, o va a gambe levæ,