Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/93

Da Wikivivàgna

96
A ra voxe sottî de crastadin:
Ra piggion per Clorinda a ra dreitura.
Perchè âtra Donna in cœu ro grillarin
Non averæ de fâ questa bravura;
Sicchè ro Portiná, fætoghe inchin,
O ra lascia passá franca e segura,
Pœuscia con quelli doî; che a l'ha con lê
A se ra sbigna via, e addio messê.

97
Ma quando a pensa in sarvo êsse arrivâ,
Donde nò gh'è ciù poira ninte affæto,
Ni guardia chi ra posse imbarassá,
Erminia incontra un’átro brutto cæto,
Chi l'obbriga a no poeì ciù avanti andá;
Perchè dell'œuggio a non aveiva dæto
A ra difficultæ de trová quello,
Chi ghe levò da lœugo ro çervello.

98
A vedde che saræ perigoroso,
Se tra i nemixi armâ così all'andasse,
E primma de trovâ ro sò amoroso
A n'ôrræ, che nesciun ra boghezasse,
A vorræ descorrîghe da rescoso,
Ma lì ferma, a no sa cose a se faççe;
Intanto studia, pensa, e poi repensa,
A ro Valletto a dixe in confidensa.

99
Sentime figgio caro: in sto frangente
L'è tempo che de tì ti dagghi prœuva:
Và in tro campo crestian, e bellamente
De Tancredi ra tendia çœrca[sic], e trœuva,
E digghe che uña donna çærtamente
Ven per guarîro. Dagghe questa nœuva:
Ch'o no perde sta bella ocaxion,
Ch'a gh'ha un’universale giaccuron.

100
E benchè a sæ ancon figgia, non importa:
Digghe ch'a sa chi o l'è, con chi se tratta:
Che no t'ôde nesciun deppouî ra porta:
Fagghe quest'imbasciá: poi s'o te gratta,
S'o domanda de ciù, fa gatta morta,
Vêgni via: mi t'aspêto: onzi çavatta.
Così disse ra Donna, e ro Staffetta
O l'andò, ch'o pareiva uña saetta.

101
E o ra portò sì ben, che francamente
L'introdussan re Guardie intr'a trincera,
E ro menon da ro Signor paçiente,
Chi sentì l'imbasciá ben vorentera:
E zà lasciaoù lì ro meschin, che in mente
O fâva dubbj, e ciù d'uña chimera,
O portava all'amiga ra resposta,
Che a vagghe, e a vagghe quant'a pœu nascosta.

102
Ma a quella ra tardansa tanto incresce,
Che a conta ri momenti sciù re die,
E a dixe: Aoura l'è là, ch'o l'intra, o l'esce;
Finarmente o n'è carrego de prie!
G'ho pû dîto ch'o vagghe, ch'o se mesce,
Ch'o faççe re sò cose ben compîe:
In sto dai dai a monta sciù uñ'ærtura,
Donde se vè re tendie, e ra cianura.