Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/77

Da Wikivivàgna

82
Son creaoù dall'Amô, ti da ra Sciorte:
Giudica de noî doî chi ha mêgio caouza?
Re tœu raxoin, dixe Rambardo, en storte,
Sciù sto descorso fa un pittin de paouza:
Se âtra livrea ti n'hæ, passa re porte;
Con ti sæ amiga Armidda, o pû sæ raouza,
Ti no g'hæ bon: va sci'un'átra carrassa
A cantá sta Cançon ciù un'oxe bassa.

83
Eustazio ghe vœu dì: Lê, stamme bello,
E no me fa de l'aria, ghe responde:
Pe ra testa l'un l'átro dro porçello
Se dan: se miran storto, e fan re gronde:
Zà tocco a tocco son per fá duello;
Ma ra treitora gh'intra, e a se gh'apponde
Voî sarei Cavaggero (a dixe) in guerra,
Compagno Eustazio, e Fantaçin per terra.

84
Vive chi me vœu ben: perchè priváme
D'un che per mi o l'arreizega ra vitta?
Pœuscia all'âtro: Piaxeì ti no pœu fâme
Maggiô de questo: rompî ra marmitta
In tro ciù bello o l'è un pregiudicâme,
O l'è un fâme scuggiá comm'uña slitta;
E in sto descorso va de tanto in tanto
Spontando gente nœuva da ogni canto.

85
Sença che l'un de l'átro ninte o saccie,
Arrivan lì, e se guardan d'œuggio storto:
Armida chi vœu fâ dre boñe caccie
Sti manenti a l'azonze a ro sò orto:
Gofredo a ra mattin chi va re faccie
A scrovî dra sò gente, o resta morto
Quando o vè che ciù d'un l'ha fæto veira,
Senza dîghe bondì, ni boña seira.

86
In ro mentre, ch'o pensa sciù sto cæto;
Gh'acappita un Corrê strazordenario,
Con ra scciumma a ra bocca, e malandæto;
(Atro che nœuve son de Seminario!)
Ghe dixe: Sciô, saveì cose gh'è stæto?
L'Armâ d'Egitto ven con l'Ordenario,
E Ghigærmo Armiraggio, ch'o l'inteize,
O ve ro manda a dî da bon Zeneize.

87
Ve diggo de ciù, che quelle Nave
Portavan roba in quantitate magna,
Dre fave, dri faxœu, seolle, e rave,
E tanta roba poi da fà côcagna:
Che a mezza via incontræ, v'han fæto scciave
Re vostre Gente (o che brutta castagna!)
Ri ladri de l'Arabia intr'uña valle
Te l'han piggæ de fronte, e da re spalle.

88
Tant'añimo han piggiaoù quella canaggia,
Che se poæran dro mondo ancœu patroin:
Contro de lô manco ro can gh'abbaggia,
Han l'onge ciù affiræ che ri Griffoin.
Sicchè se voî vorreì dra vettovaggia,
Mandæghe un corpo d'esti squarçatroin;
Fæ toniña de quello bestiamme,
Se no arragemmo chì tutti de famme.