Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/45

Da Wikivivàgna

40
Quell'âtro grande, chi è vestîo de scuro
L'è Gernando, ro fræ dro Ræ Norveggio:
A ro mondo no gh'è pêto ciù duro,
Ro diavo l'ha passaoù pe ro çerneggio:
E quelli doî faccin da læte puro
Vestîi de gianco, e fan tra lô conseggio,
Son Gildippe, e Odoardo, doî fanetti
Compagni de negozio, sccetti, e netti.

41
Così a dixeiva: e in tanto picca, e dalli,
Dabasso se pestavan comme straççe:
E Tancredi, e Rinaldo in questi balli
S'arvan ra stradda: a sto menâ de braççe
Arriva poi Dudon co i so cavalli
Per voreìri taggiâ comme poasse,
E Argante, Argante mæsmo, sibben crûo,
Da un sponcion de Rinaldo o zê abboccûo.

42
E o restava lì in terra accoregaoù,
Se a Rinaldo no fava tombarella
Ro cavallo desotta, e un pê instaffaoù
No ghe restava in tro scuggiâ de sella.
Ri Mori in tanto meñan l'arrugaoù,
E sotta se ne van dra çittadella:
Solo Argante e Clorinda lì fan faccia
Per rebuttâ chi de derrê ri caccia.

43
Son là sti doî, donde ri trattegnivan
Ri nostri, che no poeivan fortemente
Pezzigá ri Paghen, perchè fuzzivan
In tra çittæ confuxi maramente;
Non ostante a ra côa sempre i ferivan,
E Dudon a cavallo prontamente
Corre adosso a Tigrane, e o te ghe fa
Con ra sciabla sâtâ ra testa lâ.

44
Ro gilecco ingiarmaoù a Argazarollo
No servì, nì a Corban ro gran morrion;
Che trætoghe un sponton tra capp'e collo
O ro sfrixa, e o ro manda in strambaron;
Treì átri apprœuvo o caccia a rompicollo
Armoratto, Maometto, & Armazon;
E Circasso ro guappo, ro smargiasso
O no se pœu mesciá, ni mœuve un passo.

45
Intr'e nuvore Argante o mangia ciôdi,
E o no sa ciù quanti o se n'agge in stacca;
Finarmente o l'arrizza sto Tinodi,
E l'arreversa là comm'uña vacca.
Fæto sangue da empî çento berrodi;
E così con de sotta ra triacca.
Cazze Dudon, comme se de dormî
Vœuggia o l'avesse ciù, che de morî.

46
Arve ri œuggi piccin, e o guarda intorno
Mentre ch'o mœu, se gh'è chi ro soccorre,
O fa comm'uña boccia in sciù ro torno,
O vôze, o mescia, ma tant'è n'occorre;
L'añima è andæta, e a no fa ciù retorno,
Che con quelli de là zà ra descorre.
Senza manco guardâ ro morto, Argante
O tira avanti, e o meña ro portante.