Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/30

Da Wikivivàgna

40
Compîi ri anni de ra descreçion,
L'era un gusto de veira cavarcâ,
Manezá l'asta sempre forte, e in ton,
E comme un meistro ascì tirá de spâ:
A l'andava a ra caccia dro Lion,
Dri Orsi, e d'âtre bestie; e pœu all'armâ
De bestia a fê figura a re persoñe,
D'ommo a tutte re bestie belle, e boñe.

41
Fin da ra Persia a ven chì per aggiutto
Dri brutti Turchi in danno dri Crestien:
Zà átre votte, vestîa da ferrabutto,
Intr'o sò sangue a s'ha lavaoù re moen.
In arrivando a vedde l'atto brutto
De sti doî desgraziæ. Vœuggia ghe ven
Saveì chi ri condanna, e per quæ fallo,
E a se fa stradda, e gh'intra zu a cavallo


42
Tutti fan rôso, e quelli doî meschin
A se ferma a guardâ ben ben da presso!
E vedde che ro sesso femenin
O l'ha ciù pêto, e mostra ciù possesso;
Che l'ommo fa un pò ciù ro cianzorin
Pe ra compagna, ma non per lê stesso:
E ra figgia con ri œuggi fissi in çê,
Ch'a pá zà morta, e sì a l'è lì con lê.

43
A Clorinda ghe vegne svenimento,
E a no poè trattegnî re lagrimette;
Ma s'accorze, ch'a l'ha ciù sentimento
Per quella che ciù in paxe se remette:
Un batti d'œuggio, un sciuscio, ni un momento
De tempo per sarvâri a no perdette.
Ve prego, a disse a un Vêgio, che me dî
Per quæ delitto questi han da morî.

44
Ro Vêgio brevemente ghe respoze
Con dâghe informazion ben per menûo.
De fâghe fâ ra grazia se propoze
Quando a dêsse costaghe mêzo scûo.
Pœuscia a ri ferrabutti a se revôze,
E fra ri átri a un mostazzo bezagûo,
E fa buttâ re legne zu a bordosso,
E sciù ro fœugo un mondo d'ægua adosso.

45
Nisciun de voî agge tant'ardimento
De tirá ciù in avanti sta fonzion,
Fin che a ro Ræ no parle, e in sto momento
Vaggo a Paraxo a dîghe uña raxon.
A fu ôbedîa, perche a ro portamento
Ra piggion pre un Marcheize, o pre un Baron;
Ma mentre; ch'a se mette pr'andâ via,
Ecca ro Ræ, che incontro ghe vegnia.

46
Son Clorinda (a ghe disse) e zà sentîo
Ti avræ parlà de mi, che aoura chì vegno,
Comme un guerrê, che a re to arme unîo
In defeisa dra fede, e dro to regno.
Sarò a ro to comando, e me ne rîo
D'ogni ciù dura impreisa, e d'ogni impegno.
Dœuverame in fortezza, o a ra campagna,
Provame a ra cianura, o a ra montagna.